Commentaar Mr. J. de Haan - NTFR 2015/2614
Samenvatting:
Belanghebbende is als militair in dienst van het Ministerie van Defensie. De invoering van de Wet uniformering loonbegrip (WUL) per 1 januari 2013 heeft voor militairen per saldo geleid tot negatieve inkomenseffecten. Die inkomenseffecten zijn voor militairen nadeliger dan voor andere werknemers. Militairen ‘profiteren’ namelijk niet van de wijziging inzake de inkomensafhankelijke premie Zvw. Belanghebbende meent dat sprake is van schending van het Europeesrechtelijke eigendomsrecht (art. 1 Eerste Protocol (bij het EVRM)). Het hof deelt deze mening echter niet. De bij belanghebbende optredende achteruitgang van € 19,75 per maand en bij militairen in het algemeen van (maximaal) 4,7% vormen volgens het hof namelijk niet een ‘individual and excessive burden’. Voorts is het hof – anders dan belanghebbende betoogt – van oordeel dat het aan belanghebbende uit hoofde van zijn dienstbetrekking toekomende recht op gezondheidszorg een aanspraak vormt in de zin van art. 10, lid 2, Wet LB 1964. Dat hij die zorg (die een verstrekking is) alleen krijgt als hij die nodig heeft, staat niet aan die kwalificatie in de weg, aangezien het blijkens de wettekst kan gaan om een aanspraak om onder een voorwaarde een of meer verstrekkingen te ontvangen. Ook de omstandigheid dat de werkgever belang heeft bij de verstrekking van de aanspraak, maakt niet dat deze niet tot het loon behoort. Dat niet slechts een recht op financiële uitkeringen, maar ook een recht op verstrekkingen een aanspraak kan vormen, volgt uit de wettekst.(Hoger beroep ongegrond.)
No comments:
Post a Comment