Prof.mr.drs. H.P.A.M. van Arendonk- Maandblad Belasting Beschouwingen 2014/01
In mijn MBB-artikel van februari 2013 ben ik ingegaan op het
regeerakkoord van het kabinet-Rutte II met de veelzeggende titel
‘Bruggen slaan’. Een nieuwe generatie politici kwam aan de macht en zij
wilden zich waarmaken. In een recordtempo, namelijk 54 dagen, werd een
regeerakkoord gesmeed, waarbij pragmatisme hoogtij vierde. Maar ook
politieke naïviteit bleek meteen al na de publicatie van het
regeerakkoord. De inkomensafhankelijke zorgpremie sneuvelde al direct,
maar ook daarna bleek dat menig voorstel in het regeerakkoord geen
politieke meerderheid zou halen, dan wel uiteindelijk nog net wel met de
steun van de zogenoemde gedoogpartners D66, ChristenUnie en SGP. Rutte
en Samsom mogen blij zijn dat tegen beperkte extra kosten deze partijen
bereid zijn geweest het landsbelang voorop te stellen, want mijn
verwachting is dat zij zelf nauwelijks zullen profiteren van deze
gedoogsteun.Voorstellen op het terrein van de indeling van Nederland in
provincies en gemeenten, het terrein van minister Plasterk, werden
verworpen, maar ook het voorstel voor invoering van het leenstelsel voor
de masterfase universitaire studies werd terugverwezen naar de
tekentafel. Minister Jet Bussemaker redde het niet. Maar dat gold ook
voor de ingreep in de pensioenen zoals voorgesteld door Rutte II. De
staatssecretarissen Weekers en Klijnsma konden de Eerste Kamer niet
overtuigen. Het is politiek onbegrijpelijk dat dit kabinet het zover
laat komen, in de wetenschap dat in de Tweede Kamer de hele oppositie
tegen dit pensioenvoorstel was. Vervolgens moesten de ministers aan de
bak om er een pensioenakkoord uit te slepen en weer waren het D66,
ChristenUnie en SGP die bereid waren gedoogsteun te geven.
No comments:
Post a Comment